-
1 uncatus
I.Lit.:B. II.lanceae,
Sid. Ep. 4, 20.— -
2 inclino
in-clīno, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [clino, clinatus].I. A.Lit.1.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose):2.vela contrahit malosque inclinat,
Liv. 36, 44, 2:genua arenis,
Ov. M. 11, 356:(rector maris) omnes Inclinavit aquas ad avarae litora Trojae,
id. ib. 11, 209:inclinato in dextrum capite,
Quint. 11, 3, 119; id. ib. 69:inclinata utrolibet cervix,
id. 1, 11, 9:pollice intus inclinato,
id. 11, 3, 99:arbor Inclinat varias pondere nigra comas,
Mart. 1, 77, 8:sic super Actaeas agilis Cyllenius arces Inclinat cursus,
Ov. M. 2, 721:at mihi non oculos quisquam inclinavit euntes,
i. e. closed my sinking eyes, Prop. 4 (5), 7, 23 (Müll. inclamavit euntis):prius sol meridie se inclinavit, quam, etc.,
i. e. declined, Liv. 9, 32, 6; cf.:inclinato jam in postmeridianum tempus die,
Cic. Tusc. 3, 3, 7.—Mid.: inclinari ad judicem (opp. reclinari ad suos,
Quint. 11, 3, 132):(terra) inclinatur retroque recellit,
bends down, Lucr. 6, 573:saxa inclinatis per humum quaesita lacertis,
Juv. 15, 63.—In partic.a.In milit. lang., to cause to fall back or give way:b.ut Hostus cecidit, confestim Romana inclinatur acies,
i. e. loses ground, retreats, Liv. 1, 12, 3:tum inclinari rem in fugam apparuit,
id. 7, 33, 7:quasdam acies inclinatas jam et labantes,
Tac. G. 8; cf. under II. —In gen., to turn back, cause to move backward:c.septemtrio inclinatum stagnum eodem quo aestus ferebat,
Liv. 26, 45, 8:cum primum aestu fretum inclinatum est,
id. 29, 7, 2.—In mal. part., to lie down, stretch out:3.jam inclinabo me cum liberta tua,
Plaut. Pers. 4, 8, 7:quot discipulos inclinet Hamillus,
Juv. 10, 224:ipsos maritos,
id. 9, 26.—Transf., of color, to incline to:4. B.colore ad aurum inclinato,
Plin. 15, 11, 10, § 37:coloris in luteum inclinati,
id. 24, 15, 86, § 136.—Trop.1.In gen., to turn or incline a person or thing in any direction:2.se ad Stoicos,
Cic. Fin. 3, 3, 10:culpam in aliquem,
to lay the blame upon, Liv. 5, 8, 12:quo se fortuna, eodem etiam favor hominum inclinat,
Just. 5, 1 fin.:judicem inclinat miseratio,
moves, Quint. 4, 1, 14:haec animum inclinant, ut credam, etc.,
Liv. 29, 33, 10.—Mid.:quamquam inclinari opes ad Sabinos, rege inde sumpto videbantur,
Liv. 1, 18, 5.—In partic.a.To change, alter, and esp. for the worse, to bring down, abase, cause to decline:b.se fortuna inclinaverat,
Caes. B. C. 1, 52, 3:omnia simul inclinante fortuna,
Liv. 33, 18, 1:ut me paululum inclinari timore viderunt, sic impulerunt,
to give way, yield, Cic. Att. 3, 13, 2:eloquentiam,
Quint. 10, 1, 80.—To throw upon, remove, transfer:II. A.haec omnia in dites a pauperibus inclinata onera,
Liv. 1, 43, 9:omnia onera, quae communia quondam fuerint, inclinasse in primores civitatis,
id. 1, 47, 12.—In gram., to form or inflect a word by a change of termination (postclass.):(vinosus aut vitiosus) a vocabulis, non a verbo inclinata sunt,
Gell. 3, 12, 3; 4, 9, 12; 18, 5, 9:partim hoc in loco adverbium est, neque in casus inclinatur,
id. 10, 13, 1.—Lit. (rare, and not in Cic.):2.paulum inclinare necesse est corpora,
Lucr. 2, 243:sol inclinat,
Juv. 3, 316:inclinare meridiem sentis,
Hor. C. 3, 28, 5 (for which:sol se inclinavit,
Liv. 9, 32, 6;v. above I. A. 1.): in vesperam inclinabat dies,
Curt. 6, 11, 9.—In partic., in milit. lang., to yield, give way:3.ita conflixerunt, ut aliquamdin in neutram partem inclinarent acies,
Liv. 7, 33, 7:in fugam,
id. 34, 28 fin.:inclinantes jam legiones,
Tac. A. 1, 64; id. H. 3, 83.—To change for the worse, turn, fail:B.si fortuna belli inclinet,
Liv. 3, 61, 5:inde initia magistratuum nostrum meliora ferme, et finis inclinat,
Tac. A. 15, 21. —Trop., to incline to, be favorably disposed towards any thing (also in Cic.):2.si se dant et sua sponte quo impellimus, inclinant et propendent, etc.,
Cic. de Or. 2, 44, 187:ecquid inclinent ad meum consilium adjuvandum,
id. Att. 12, 29, 2:ad voluptatem audientium,
Quint. 2, 10, 10:in stirpem regiam studiis,
Curt. 10, 7, 12:amicus dulcis, Cum mea compenset vitiis bona, pluribus hisce... inclinet,
Hor. S. 1, 3, 71:cum sententia senatus inclinaret ad pacem cum Pyrrho foedusque faciendum,
Cic. de Sen. 6, 16:color ad crocum inclinans,
Plin. 27, 12, 105, § 128: omnia repente ad Romanos inclinaverunt. turned in favor of, Liv. 26, 40, 14. — With ut:ut belli causa dictatorem creatum arbitrer, inclinat animus,
Liv. 7, 9, 5:multorum eo inclinabant sententiae, ut tempus pugnae differretur,
id. 27, 46, 7:hos ut sequar inclinat animus,
id. 1, 24, 2. — With inf.:inclinavit sententia, suum in Thessaliam agmen demittere,
Liv. 32, 13, 5:inclinavit sententia universos ire,
id. 28, 25, 15; cf. id. 22, 57, 11.— Pass.:consules ad patrum causam inclinati,
Liv. 3, 65, 2; cf.:inclinatis ad suspicionem mentibus,
Tac. H. 1, 81:inclinatis ad credendum animis,
Liv. 1, 51, 7; Tac. H. 2, 1:ad paenitentiam,
id. ib. 2, 45. —In partic., to change, alter from its former condition (very rare):A.inclinant jam fata ducum,
change, Luc. 3, 752. — Hence, in-clīnātus, a, um, P. a.Bent down, sunken:B.senectus,
Calp. 5, 13; of the voice, low, deep:vox,
Cic. Or. 17, 56; cf.:inclinata ululantique voce more Asiatico canere,
id. ib. 8, 27. —Inclined, disposed, prone to any thing:C.plebs ante inclinatior ad Poenos fuerat,
Liv. 23, 46, 3:plebs ad regem Macedonasque,
id. 42, 30, 1:ipsius imperatoris animus ad pacem inclinatior erat,
id. 34, 33, 9; Tac. H. 1, 81.—Sunken, fallen, deteriorated:ab excitata fortuna ad inclinatam et prope jacentem desciscere,
Cic. Fam. 2, 16, 1:copiae,
Nep. Pelop. 5, 4.—In neutr. plur. subst.:rerum inclinata ferre,
i. e. troubles, misfortunes, Sil. 6, 119. -
3 obstipe
obstīpus, a, um, adj. [ob-stipes], bent or inclined to one side; opp. to rectus ( poet. and in post-Aug. prose).I.In gen., oblique, shelving:B.omnia mendose fieri atque obstipa, necesse est,
Lucr. 4. 517: obstitum (leg. obstipum) obliquum, Enn. Libr. XVI.: montibus obstitis (leg. obstipis) obstantibus, unde oritur nox. Et in Libr. VIII.: amplius exaugere obstipolumve (leg. opstipo lumine) solis. Caecilius in imbros (leg. Imbris): resupina obstito (leg. obstipo) capitulo sibi ventum facere cunicula (leg. tunicula). Lucretius: omnia, etc.; v. supra, Paul. ex Fest. p. 193 Müll.; v. Müll. ad loc.; and cf. Enn. Ann. v. 290 and 407 Vahl.; and Trag. Rel. p. 44 Rib.—Esp.1.Bent or drawn back, said of the stiff neck of a proud person:2.cervix rigida et obstipa,
Suet. Tib. 68.—Bent forward, bent or bowed down:3.stes capite obstipo, multum similis metuenti,
Hor. S. 2, 5, 92.—So of one lost in thought:obstipo capite et figentes lumine terram,
Pers. 3, 80.—Bent or inclined to one side, of the dragon's head, a translation of the Gr. loxon karê:II.obstipum caput et tereti cervice reflexum,
Cic. Arat. N. D. 2, 42, 107; cf. Col. 7, 10, 1.—Transf., stiff - necked, obstinate, perverse (eccl. Lat.), Jul. ap. Aug. c. Sec. Resp. Jul. 3, 38.—Hence, obstīpē, adv., perversely, Jul. ap. Aug. c. Sec. Resp. Jul. 6, 25. -
4 obstipus
obstīpus, a, um, adj. [ob-stipes], bent or inclined to one side; opp. to rectus ( poet. and in post-Aug. prose).I.In gen., oblique, shelving:B.omnia mendose fieri atque obstipa, necesse est,
Lucr. 4. 517: obstitum (leg. obstipum) obliquum, Enn. Libr. XVI.: montibus obstitis (leg. obstipis) obstantibus, unde oritur nox. Et in Libr. VIII.: amplius exaugere obstipolumve (leg. opstipo lumine) solis. Caecilius in imbros (leg. Imbris): resupina obstito (leg. obstipo) capitulo sibi ventum facere cunicula (leg. tunicula). Lucretius: omnia, etc.; v. supra, Paul. ex Fest. p. 193 Müll.; v. Müll. ad loc.; and cf. Enn. Ann. v. 290 and 407 Vahl.; and Trag. Rel. p. 44 Rib.—Esp.1.Bent or drawn back, said of the stiff neck of a proud person:2.cervix rigida et obstipa,
Suet. Tib. 68.—Bent forward, bent or bowed down:3.stes capite obstipo, multum similis metuenti,
Hor. S. 2, 5, 92.—So of one lost in thought:obstipo capite et figentes lumine terram,
Pers. 3, 80.—Bent or inclined to one side, of the dragon's head, a translation of the Gr. loxon karê:II.obstipum caput et tereti cervice reflexum,
Cic. Arat. N. D. 2, 42, 107; cf. Col. 7, 10, 1.—Transf., stiff - necked, obstinate, perverse (eccl. Lat.), Jul. ap. Aug. c. Sec. Resp. Jul. 3, 38.—Hence, obstīpē, adv., perversely, Jul. ap. Aug. c. Sec. Resp. Jul. 6, 25. -
5 dēductus
dēductus adj. [P. of deduco], lowered, unambitious, modest (poet.): carmen, V.: vox, Pr.* * *Ideducta -um, deductior -or -us, deductissimus -a -um ADJdrawn down; bent in; attenuated/slender, weak, soft (voice); fine-spun (style)IIdownward pull; drawing/dragging down (L+S) -
6 incurvo
in-curvo, āvi, ātum, āre, v. a., to bend, bow, crook, curve (in Cic. only once in part. pass.; elsewhere poet. and post-Aug.).I.Lit.:B.flexos arcus,
Verg. A. 5, 500.— Pass.:robur et olea incurvantur,
Plin. 16, 42, 81, § 222:lentos remos,
Cat. 64, 183.—Of persons:incurvari,
to be bowed down, bent, Sen. ad Polyb. 7, 2; Capitol. Ant. Pii, 13, 1. —In part. pass.:bacillum inflexum et incurvatum,
crooked, Cic. Fin. 2, 11, 33.—Pregn., in mal. part., = paedicare, Mart. 11, 43, 5.—II.Trop., to bend, cast down, disturb: non est magnus animus, quem incurvat injuria, Sen. de Ira, 3, 5 fin.:aliquem querelā,
to move to commiseration, Pers. 1, 91. -
7 pronus
prōnus, a, um (archaic form of fem. pronis, Varr. ap. Non. 494 fin.), adj. [like Gr. pranês = prênês, from root pra-, pro; cf. prae).I.Lit., turned forward, bent or inclined, leaning or hanging forward, stooping, bending down (class.; opp. supinus; cf. cernuus).1.Of living beings:2.puerum imponere equo pronum in ventrem,
Varr. R. R. 2, 7, 13:pronus pendens in verbera,
leaning forward to strike, Verg. A. 10, 586:ipsum Pronum sterne solo,
id. ib. 11, 485:pronus magister Volvitur in caput,
id. ib. 1, 115:pecora, quae natura prona finxit,
Sall. C. 1, 1; Ov. M. 8, 379.— Poet., of those running swiftly, Ov. M. 10, 652:leporem pronum catulo sectare sagaci,
flying swiftly, id. R. Am. 201.—Of things, bending forward or downward, going or inclined downward:B.ilex paulum modo prona, dein flexa,
Sall. J. 93, 4:prona ac fastigiata tigna,
Caes. B. G. 4, 17:pronae atque vergentes ampullae,
Plin. Ep. 4, 30, 6:demissus inde pronusque pulvinus,
id. ib. 5, 6, 16:(urbs) prona in paludes,
sinking down, Liv. 4, 59:crateres,
overturned, Stat. Th. 5, 255:motus corporis,
Cic. Div. 1, 53, 120:cubitus,
Plin. 28, 4, 14, § 54:prona via,
steep, Ov. M. 2, 67:amnis,
Verg. G. 1, 203:rivi,
Hor. C. 1, 29, 11:currus,
Ov. M. 5, 424. — Absol.:nihil habent proni et supera semper petunt,
Cic. Tusc. 1, 18, 42:per pronum ire,
downwards, Sen. Ep. 123, 14:per prona voluti,
Sil. 15, 235.—In partic.1.Of the heavenly bodies, of time, etc., setting, sinking, declining ( poet.):2. (α).pronus Orion,
Hor. C. 3, 27, 18:sidera,
Prop. 1, 16, 23:Titan,
Ov. M. 11, 257:dies,
Stat. Th. 2, 41:menses (=celeriter praetereuntes),
Hor. C. 4, 6, 39:anni,
id. A. P. 60.—With dat.:(β).loca Aquiloni prona,
Col. 3, 2, 6:aedificii solum pronius orienti,
situated more to the east, id. 1, 5, 8.—With ad:II.campo patente et ad solem prono,
Col. 2, 9, 3.—Trop., inclined, disposed, prone to any thing (class.); usu. constr. with ad, in aliquid, or dat.; poet. also with gen.A.In gen.(α).With ad:(β).rei publicae genus inclinatum et quasi pronum ad perniciosissimum statum,
Cic. Rep. 2, 26, 47:anxitudo prona ad luctum,
id. ib. 2, 41, 68 (from Non. 72, 31):boves ad domandum proni,
Varr. R. R. 1, 2:pronus ad omne nefas,
Luc. 6, 147:pronus ad cujusque necem,
Suet. Vit. 14:ad poëticam,
id. Ner. 50:ad simultates,
Plin. Pan. 84.— Sup.: ad indulgentias pronissimus, Capit. Anton. 10, 8.—With in and acc.:(γ).in obsequium plus aequo pronus,
Hor. Ep. 1, 18, 10:in libidines,
Suet. Caes. 50:saeculum in omnia mala,
Flor. 4, 12.—Prov.:prona est timori semper in pejus fides,
Sen. Herc. Fur. 316. —With dat.:(δ).pronus deterioribus,
Tac. Agr. 41 fin.—Comp.:aures offensioni proniores,
Tac. A. 4, 29 fin. —With gen. ( poet.):B.ruendi In ferrum mens prona viris,
Luc. 1, 461.— Comp.:unus audendi pronior,
Claud. Ruf. 2, 400.—In partic.1.Inclined to favor, favorable to any thing (post-Aug.).(α).With dat.:(β).si modo prona bonis invicti Caesaris assint Numina,
Stat. S. 4, 8, 61.— Comp.:cohors Cn. Dolabellae pronior,
Suet. Galb. 12.—With in and acc.:(γ).prona in eum aula Neronis,
Tac. H. 1, 13.— Comp.:ut quis misericordiā in Germanicum pronior,
Tac. A. 2, 73:in verum nepotem,
Suet. Cat. 19.—Absol.:2.prona sententia,
Val. Fl. 8, 340:pronis auribus accipere aliquid,
Tac. H. 1, 1; Luc. 5, 501.— Comp.:quos pronior fortuna comitatur,
Vell. 2, 69, 6.—Easy, without difficulty (mostly post - Aug.):A.omnia virtuti suae prona esse,
Sall. J. 114, 2:omnia prona victoribus,
Tac. Agr. 33:pronum ad honores iter,
Plin. Ep. 8, 10, 3:via ad regnum,
Just. 1, 5, 9: pronum est, it is easy:agere memoratu digna pronum erat,
Tac. Agr. 1:invitos praebere deos,
Luc. 6, 606:facile et pronum est agere,
Juv. 9, 43.— Comp.:id pronius ad fidem est,
is easier to believe, Liv. 21, 28.—Hence, adv.: prōnē, downwards, pronely (post-class.).Lit., Paul. Petr. Vit. S. Mart. 4, 546.—B.Trop., readily, willingly; comp. pronius, Amm. 30, 8, 10. -
8 redeo
rĕd-ĕo, ĭi, ĭtum, īre (lengthened form of the pres. redīnunt, Enn. ap. Fest. p. 286 Müll.; cf.: obinunt, ferinunt, nequinunt, solinunt, for obeunt, feriunt, nequeunt, solent; and danit, danunt, for dat, dant; rare fut. redies, App. M. 6, 19, and Sen. Ben. 1, 2, 3; cf. Vulg. Lev. 25, 10; id. Jer. 37, 7), v. n.I. A.Lit.1.Of persons.(α).Absol.:(β).bene re gestā salvus redeo,
Plaut. Trin. 5, 2, 58; 4, 3, 82:velletne me redire,
Cic. Sest. 59, 126:et non nisi revocaretis, rediturus fuerim,
Liv. 5, 51.—With ex and abl.:(γ).erus alter ex Alide rediit,
Plaut. Capt. 5, 4, 9:e provinciā,
Cic. Verr. 1, 6, 16:ex illis contionibus domum,
Liv. 3, 68.—With ab and abl.:(δ).a portu,
Plaut. Most. 2, 1, 16:a portā,
id. Merc. 4, 4, 9:a foro,
id. Aul. 2, 6, 7; id. Ps. 4, 3, 11; cf.:a foro do mum,
id. Aul. 2, 3, 6; id. Cas. 3, 4, 1:ab re divinā,
id. Poen. 1, 2, 193:a cenā,
Ter. Ad. 1, 1, 1:a Caesare,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 7:a nobis,
Verg. G. 1, 249:ab Africā,
Hor. C. 4, 8, 19:a flumine,
Ov. M. 1, 588 et saep.—With abl. alone:(ε).Thebis,
Plaut. Ep. 3, 3, 35:Cariā,
id. Curc. 2, 1, 10:rure,
id. Merc. 3, 3, 25; 4, 3, 6; 4, 5, 5; 8; Ter. Eun. 3, 5, 63:colle,
Ov. M. 1, 698:exsilio,
Plaut. Merc. 5, 2, 106:opsonatu,
id. Cas. 3, 5, 16; id. Men. 2, 2, 5; 14:suburbanā aede,
Ov. F. 6, 785. —With adv. of place:(ζ).unde,
Plaut. Trin. 4, 2, 91; Caes. B. G. 5, 11:inde domum,
Ov. F. 5, 455:hinc, inde, unde, etc.,
Plaut. Men. 2, 1, 23; id. Capt. 3, 1, 30; Caes. B. G. 5, 11, 7 al. —With adv. of time or manner:(η).eum rediturum actutum,
Plaut. Trin. 3, 3, 44; 4, 4, 16:pascua haud tarde redientia,
Sil. 8, 520:tardius,
Ov. M. 10, 674:mature,
Hor. Ep. 1, 7, 97:retro,
Liv. 8, 11; 23, 28; Verg. A. 9, 794.—With in and acc.:(θ).in patriam,
Plaut. Men. 5, 9, 90; id. Stich. 4, 1, 3; 4, 2, 7:in urbem,
id. Cas. prol. 65; Liv. 4, 29 fin. Drak. N. cr.:in castra,
Plaut. Ep. 3, 2, 45:in senatum rursus,
id. Mil. 2, 6, 109; cf.joined with retro,
Liv. 23, 28; 24, 20; 44, 27; Ov. M. 15, 249; Verg. A. 9, 794 al.:veram in viam,
Plaut. Cas. 2, 6, 17; cf.:in rectam semitam,
id. ib. 2, 8, 33;and, in the same sense, simply in viam,
Ter. And. 1, 2, 19; Cic. Phil. 12, 2, 7:in proelium,
to renew, Liv. 22, 15, 9:serus in caelum redeas,
Hor. C. 1, 2, 45:in gyrum,
Ov. M. 7, 784 et saep. —With ad and acc.:(ι).ad navem,
Plaut. Am. 2, 2, 32:ad parentes denuo,
id. Capt. 2, 3, 51; so,ad aliquem,
id. Aul. 2, 2, 32; id. Cist. 4, 2, 56; id. Mil. 4, 2, 29; 34; id. Pers. 4, 4, 107:ad quos,
Caes. B. G. 7, 20: ad castra, Auct. B. Hisp. 25; cf.:se rediturum ad penates et in patriam,
Curt. 5, 5, 20.—With acc. alone:(κ).Syracusas,
Plaut. Men. prol. 37: Romam Cic. Quint. 18, 57; Liv. 3, 5:domum,
Plaut. Am. 2, 1, 37; id. Cas. 5, 3, 14; id. Cist. 1, 1, 92; 104; Hor. S. 2, 5, 6; Ov. F. 5, 455; Liv. 3, 68:Cirtam,
Sall. J. 104, 1:Babyloniam,
Just. 12, 10, 7; cf. ( poet.):his laeti rediere duces loca amoena piorum,
Sil. 13, 703.—With adv. of direction, etc.:(λ).huc, illuc,
Plaut. Capt. 2, 2, 103; id. Most. 1, 1, 75; id. Rud. 3, 6, 41; id. Am. 1, 3, 29; id. Men. 4, 2, 53 sq.:isto,
id. Pers. 4, 3, 43:intro,
id. Aul. 2, 2, 31; id. Cas. 3, 5, 61; id. Cist. 4, 2, 37:quo,
Hor. S. 2, 3, 261.—With acc. of distance: ite viam, Vet. Form. ap. Cic. Mur. 12, 26:(μ).itque reditque viam,
Verg. A. 6, 122.—Impers. pass.:(ν).dum stas, reditum oportuit,
Plaut. Pers. 3, 3, 43:ad arbitrum reditur,
id. Rud. 4, 3, 79:manerent indutiae, dum ab illo rediri posset,
Caes. B. C. 3, 16:ut Romam reditum est,
Liv. 3, 5; 8, 11; Nep. Epam. 8.—With inf.:2.saepe redit patrios ascendere perdita muros,
Verg. Cir. 171: hirundo reditura cibos immittere nidis, Montan. ap. Sen. Ep. 122, 12.—Of things:B.astra ad idem, unde profecta sunt,
Cic. Rep. 6, 22, 24; cf.:sol in sua signa,
Ov. F. 3, 161:totidem redeuntia solis Lumina viderunt,
id. M. 14, 423:redeuntis cornua lunae,
id. ib. 10, 479:adverso redierunt carbasa vento,
id. H. 21, 71:Eurus reditura vela tenebat,
id. M. 7, 664:flumen in eandem partem, ex quā venerat, redit,
Caes. B. C. 3, 37; cf.:amnes In fontes suos,
Ov. M. 7, 200:ille qui in se redit orbis,
Quint. 11, 3, 105:redeunt jam gramina campis Arboribusque comae,
Hor. C. 4, 7, 1; cf.:arboribus frondes,
Ov. F. 3, 237.—Trop., to go or come back, to return:2.aspersisti aquam, Jam rediit animus,
Plaut. Truc. 2, 4, 16; so,animus,
id. Merc. 3, 1, 32; Ter. Hec. 3, 2, 12:mens,
Ov. M. 14, 519:et mens et rediit verus in ora color,
id. A. A. 3, 730:spiritus et vita redit bonis ducibus,
Hor. C. 4, 8, 14:suum redit ingenium,
Liv. 2, 22:memoria redit,
Quint. 11, 2, 7:redit animo ille latus clavus, etc.,
Plin. Ep. 8, 23, 6: in pristinum [p. 1540] statum, Gaes. B. G. 7, 54:in statum antiquum rediit res,
Liv. 3, 9; cf.:reditum in vestram dicionem,
Liv. 29, 17:cum Alcumenā antiquam in gratiam,
Plaut. Am. 5, 2, 12:cum suis inimicissimis in gratiam,
Cic. Prov. Cons. 9, 20; id. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 41; Caes. B. C. 1, 4; Nep. Alcib. 5, 1; cf.: se numquam cum matre in gratiam redisse, had never been reconciled, i. e. had never been at variance, Cic. Att. 17, 1;and simply in gratiam,
Plaut. Am. 3, 2, 59; Ter. Phorm. 5, 8, 40; cf.:in concordiam,
Plaut. Am. 3, 3, 7:in amicitiam alicujus,
Liv. 25, 16:in fidem alicujus,
id. 25, 1:nunc demum in memoriam redeo,
I recollect, call to mind, Plaut. Capt. 5, 4, 25; so,in memoriam mortuorum,
Cic. Sen. 7, 21; id. Inv. 1, 52, 98; id. Quint. 18, 57; cf.:in memoriam cum aliquo,
Ter. Phorm. 5, 3, 19:in corda redeunt tumultus,
Claud. B. Get. 216:vere calor redit ossibus,
Verg. G. 3, 272:redit agricolis labor actus in orbem,
id. ib. 2, 401:rursum ad ingenium redit,
he returns to his natural bent, Ter. Ad. 1, 1, 46; so,ad ingenium,
id. Hec. 1, 2, 38:ad se atque ad mores suos,
Cic. Div. in Caecil. 17, 57:ad se,
id. Att. 7, 3, 8; but redire ad se signifies also, to come to one ' s self, i. e. to recover one ' s senses, Ter. Ad. 5, 3, 8; cf. id. And. 3, 5, 16; Liv. 1, 41; Hor. Ep. 2, 2, 138; cf.:ex somno vix ad se,
Lucr. 4, 1023:donec discussis redeunt erroribus ad se,
id. 4, 996:ad sanitatem,
Cic. Fam. 12, 10, 1; cf.: reverto: in veram rediit faciem solitumque nitorem, returned to his true form (of Apollo), Ov. M. 4, 231; cf.:in annos Quos egit, rediit,
i. e. he resumed his youth, id. ib. 9, 430 (for which:reformatus primos in annos,
id. ib. 9, 399):in juvenem,
id. ib. 14, 766:in fastos,
to go back to them, Hor. Ep. 2, 1, 48:quamvis redeant in aurum Tempora priscum,
id. C. 4, 2, 39:in causas malorum,
to appear again as the cause of misfortunes, Tac. H. 4, 50:maturos iterum est questa redire dies,
Prop. 2, 18 (3, 10), 12;so of times and events which recur periodically: annus,
Verg. A. 8, 47; Hor. C. 3, 8, 9; id. S. 2, 2, 83:ne rediret Saeculum Pyrrhae,
id. C. 1, 2, 5:Nonae Decembres,
id. ib. 3, 18, 10:iterum sollemnia,
Prop. 2, 33 (3, 31), 1 al.— Impers. pass.:tum exuto justitio reditum ad munia,
Tac. A. 3, 7.—In partic., in speaking, thinking, or writing.a.Of the speaker, to go back, return to a former subject, to recur to it:b.mitte ista, atque ad rem redi, etc.,
Ter. Ad. 2, 1, 31 sq.:quid si redeo ad illos,
id. Heaut. 4, 3, 41:sed de hoc alias: nunc redeo ad augurem,
Cic. Lael. 1, 1; so,ad Scipionem,
id. ib. 17, 62:ad me,
id. ib. 25, 96:ad fabulas,
id. ib. 20, 75:ad illa prima,
id. ib. 26 fin.:sed ad illum redeo,
id. Fin. 2, 22, 73:ad inceptum,
Sall. J. 4, 9:illuc, unde abii, redeo,
Hor. S. 1, 1, 108; 1, 7, 9; 1, 6, 45:longius evectus sum, sed redeo ad propositum,
Quint. 9, 3, 87; cf.:digredi a re et redire ad propositum,
id. 9, 2, 4:ab illo impetu ad rationem redit,
id. 6, 1, 28 et saep. —Comically:nunc in Epidamnum pedibus redeundum'st mihi,
Plaut. Men. prol. 49.—Of the subject:II.res redit,
comes up again, Cic. post Red. in Sen. 11, 27; cf.:redit de integro haec oratio,
Ter. Heaut. 5, 3, 8.—(With the idea of ire predominating; cf.: recido, redigo).1.To come in as revenue, income; to arise, proceed (cf. provenio):2.tribus tantis illi minus redit,
Plaut. Trin. 2, 4, 129:ut ex eodem semine aliubi cum decimo redeat, aliubi cum quintodecimo,
Varr. R. R. 1, 44, 1:possentne fructus pro impensā ac labore redire,
id. ib. 1, 2, 8:ex pecore redeunt ter ducena Parmensi,
Mart. 4, 37, 5:pecunia publica, quae ex metallis redibat,
Nep. Them. 2, 2:ex quā regione quinquaginta talenta quotannis redibant,
id. ib. 10, 3:e modio redire sextarios quattuor siliginis,
Plin. 18, 9, 20, § 86; 18, 10, 20, § 89 et saep.—To come to, be brought or reduced to; to arrive at, reach, attain a thing; constr. usually with ad; very rarely with in or an adv. of place:pilis omissis ad gladios redierunt,
betook themselves to their swords, Caes. B. C. 3, 93; cf.:ad manus reditur, Auct. B. Afr. 18, 4: Caesar opinione trium legionum dejectus, ad duas redierat,
was brought down, reduced, Caes. B. G. 5, 48 init.: collis leniter fastigatus paulatim ad planitiem redibat, sank or sloped down, descended, id. ib. 2, 8: ejus morte ea ad me lege redierunt bona, have descended to me, Ter. And. 4, 5, 4; so,ad hos lege hereditas,
id. Hec. 1, 2, 97:quorum (principum) ad arbitrium judiciumque summa omnium rerum consiliorumque redeat,
Caes. B. G. 6, 11:summa imperii, rerum ad aliquem,
id. B. C. 1, 4; 3, 18; Ter. Phorm. 2, 2, 3:regnum ad aliquem,
Plaut. Cas. 2, 5, 28:res ad interregnum,
Liv. 1, 22:mihi ad rastros res,
Ter. Heaut. 5, 1, 58 (with redigat ad inopiam):ut ad pauca redeam,
i. e. to cut the story short, id. Hec. 1, 2, 60; id. Phorm. 4, 3, 43: aut haec bona in tabulas publicas nulla redierunt, aut si redierunt, etc., have not reached, i. e. are not registered upon, Cic. Rosc. Am. 44, 128:Germania in septentrionem ingenti flexu redit,
trends towards the north, Tac. G. 35:in eum res rediit jam locum, Ut sit necesse,
Ter. Heaut. 2, 3, 118; id. Ad. 2, 4, 9:in nubem Ossa redit,
rises to, Val. Fl. 2, 16:Venus, quam penes amantūm summa summarum redit,
falls to her lot, pertains to her, Plaut. Truc. 1, 1, 4:quod si eo meae fortunae redeunt, ut, etc.,
come to that, Ter. Phorm. 1, 4, 24; so,adeo res,
id. Heaut. 1, 1, 61; 5, 2, 27; id. Phorm. 1, 3, 1; 1, 2, 5:omnia verba huc redeunt,
come to, amount to this, id. Eun. 1, 2, 78; cf.:incommoditas huc omnis,
id. And. 3, 3, 35. -
9 dēvexus
dēvexus adj. [deveho], inclining, sloping, shelving, steep: lucus a Palati radice in novam viam: mundus in Austros, V.: amnis, V.: haec declivia et devexa, Cs.: arva, O.: Orion, i. e. towards his setting, H.: raeda, on its way down, Iu.— Poet.: fluit devexo pondere cervix, bent under the load, V.—Fig., inclined, prone: aetas a laboribus ad otium.* * *devexa, devexum ADJsloping, inclining, shelving; steep; prone -
10 immineō (in-m-)
immineō (in-m-) —, —, ēre, to project over, lean towards, hang down over, overhang, overarch: Quos super silex Imminet, V.: imminente lunā, shining overhead, H.: in ore impuri hominis imminens, bending towards: gestu omni imminenti, bent towards him: collis urbi Imminet, commands, V.: moenibus tumulus, L.: caelumque quod imminet orbi, O.—To be near to, touch on, border upon, follow up: Imminet hic, sequiturque parem, O.: carcer imminens foro, adjoining, L.: imminentes domini, i. e. future, Ta.—To threaten, menace: instabat agmen atque universum imminebat, Cs.: Imbrium divina avis imminentūm, H.: cum Karthago huic imperio immineret: imminent reges Asiae: Parthi Latio, H.—Fig., to strive eagerly after, be eager for, long for, be intent upon: avaritiā imminenti esse: in exercitūs opprimendi occasionem, L.: ad caedem: ei potestati, L.: exitio coniugis, O.—To be at hand, impend: ea, quae cottidie imminent: mors, quae cottidie imminet: imminentium nescius, Ta. -
11 incurvō
incurvō āvī, ātus, āre [incurvus], to bend, bow, curve: flexos arcūs, V.: remos, Ct.* * *incurvare, incurvavi, incurvatus Vmake crooked or bent; cause to bend down -
12 prōnus
prōnus adj. with comp. [PRO-], turned forward, bent over, inclined, leaning, hanging, stooping, bending: pecora, quae natura prona finxit, S.: pronus pendens in verbera, leaning forward to strike, V.: pronus magister Volvitur in caput, V.: carcere emicat, i. e. in swift flight, O.: leporem pronum catulo sectare sagaci, flying swiftly, O.: ilex paulum modo prona, dein flexa, S.: motus corporis.—As subst n.: montium prona, slopes, Cu.: amnis, rushing, V.: rivi, tumbling, H.: currus, headlong, O.— Sinking, reaching down: urbs in paludes, L.: via, steep, O.—As subst n.: nihil habent proni, no downward tendency.—Of heavenly bodies, setting, sinking, declining: Orion, H.: Titan, O.—Of time, hurrying, fleet: menses, H.: anni, H.—Fig., inclined, disposed, prone: rei p. genus ad perniciosissimum statum: anxitudo ad luctum: in obsequium, H.: pronior in vitia sua, L.: deterioribus, Ta.— Easy, without difficulty: omnia virtuti suae prona esse, S.: omnia victoribus, Ta.: facile et pronum est agere, Iu.: id pronius ad fidem est, is easier to believe, L.* * *prona, pronum ADJleaning forward; prone -
13 red-eō
red-eō iī (redīt, T., Iu.), itus, īre.—Of persons, to go back, turn back, return, turn around: velletne me redire: et non si revocaretis, rediturus fuerim, L.: territus ille retro redit, V.: tardius, O.: mature, H.: e provinciā: ex illis contionibus domum, L.: a cenā: a nobis, V.: ab Africā, H.: a flumine, O.: ne rure redierit, T.: suburbanā aede, O.: eodem, unde redierat, proficiscitur, Cs.: inde domum, O.: Quo rediturus erat, H.: retro in urbem, L.: in viam: in proelium, renew, L.: Serus in caelum redeas, H.: ad imperatorem suum: ad penates et in patriam, Cu.: Romam: Cirtam, S.: Itque reditque viam, V.: dum ab illo rediri posset, Cs.—Of things, to come back, return, be brought back, be restored: ad idem, unde profecta sunt, astra: sol in sua signa, O.: redeuntis cornua lunae, O.: flumen in eandem partem, ex quā venerat, redit, Cs.: redeunt iam gramina campis, H.—In thought, to go back, return, recur: mitte ista, atque ad rem redi, T.: ad illum: ad inceptum, S.: Illuc, unde abii, H.: res redit, comes up again.—Of revenue, to come in, arise, proceed, be received: pecunia publica, quae ex metallis redibat, N.—Of time, to come around, return, recur: redeuntibus annis, revolving, V.: Nonae redeunt Decembres, H.—To come to, be brought to, arrive at, reach, attain: pilis missis ad gladios redierunt, took to, Cs.: Caesar opinione trium legionum deiectus, ad duas redierat, was reduced, Cs.: collis leniter fastigatus paulatim ad planitiem redibat, sloped down, Cs.: ad te summa rerum redit, all depends on you, T.: ad interregnum res, L.: Ut ad pauca redeam, i. e. to cut the story short, T.: haec bona in tabulas publicas nulla redierunt, have not been registered: Germania in septentrionem ingenti flexu redit, trends towards the north, Ta.: Quod si eo meae fortunae redeunt, ut, etc., come to that, T.: omnia verba huc redeunt, amount to this, T. —Fig., to go back, come back, return, be brought back, be restored: istoc verbo animus mihi redit, T.: Et mens et rediit verus in ora color, O.: spiritus et vita redit bonis ducibus, H.: in pristinum statum, Cs.: res in antiquum statum rediit, L.: cum suis inimicissimis in gratiam: in amicitiam Romanorum, L.: in memoriam mortuorum, call to mind: redii mecum in memoriam, T.: redit agricolis labor actus in orbem, V.: rursum ad ingenium redit, to his natural bent, T.: ad suum vestitum: ad te redi, control yourself, T.: sine paululum ad me redeam, recollect myself, T.: iam ad se redisse, recovered consciousness, L.: ad sanitatem: In veram faciem, resume his proper form, O.: in annos Quos egit, rediit, i. e. he renewed his youth, O.: in fastos, i. e. refers, H. -
14 immineo
immĭnĕo ( inm-), ēre, v. n. [in-mineo], to project over or towards a thing, to bend or lean towards, to hang down over, overhang (syn. impendeo).I.Lit. (mostly poet.):B. 1.collis plurimus urbi Imminet,
commands, Verg. A. 1, 420; cf.:imminens prope ipsis moenibus tumulus,
Liv. 29, 35, 7:imminens villae tua pinus esto,
Hor. C. 3, 22, 5:candida populus antro Imminet,
Verg. E. 9, 41:aër his,
Ov. M. 1, 52:caelumque quod imminet orbi,
id. ib. 2, 7:scopulus aequoribus,
id. ib. 4, 525:apex collis subjectis arvis,
id. ib. 7, 779:nemus desuper,
Verg. A. 1, 165:arbos,
Ov. M. 4, 459:imminet e celsis audentius improba muris Virgo,
Val. Fl. 6, 681; Quint. 11, 3, 130:choros ducit Venus imminente luna,
shining overhead, Hor. C. 1, 4, 5: cum ageretur togata, simulans, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: Huic vitae tuae, etc., bending or turning towards, Cic. Sest. 55, 118; cf.:gestu omni imminenti,
bent towards him, id. de Or. 2, 55, 225.—In gen. (rare):2.imminet hic, sequiturque parem, similisque tenenti Non tenet,
Ov. M. 7, 785:tergo fugacis,
id. ib. 1, 542:carcer imminens foro,
adjoining, Liv. 1, 33, 8:imminentia muro aedificia,
id. 2, 33, 7.—In partic. (like impendere and instare), in an inimical sense, to threaten, menace, by nearness or commanding position (class.):II.nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeeo,
Cic. Off. 3, 11, 46; cf.:Carthago imminere jam fructuosissimis insulis populi Romani videbatur,
id. Agr. 2, 32, 87:certior sum factus, Parthos... Ciliciae magis imminere,
id. Att. 5, 20, 2:imminent duo reges toti Asiae,
id. de Imp. Pomp. 5, 12:circum insulas Italiae inminentes,
Liv. 21, 49, 1:Mithridates Italiae quoque,
Vell. 2, 18, 4:Parthi Latio,
Hor. C. 1, 12, 53:Germaniae et Britanniae,
Suet. Calig. 19:bello subegit gentem rebus populi Romani imminentem,
Cic. Rep. 2, 20:instabat agmen Caesaris atque universum imminebat,
Caes. B. G. 1, 80 fin.:imbrium divina avis imminentŭm,
Hor. C. 3, 27, 10:turris ingens inminebat,
Liv. 21, 7, 7; 21, 11, 10:inminentes tumuli,
id. 3, 7, 2. —Trop. (class.).A.To strive eagerly ofter a thing, to be eager for, to long for, be intent upon:B.hujus mendicitas aviditate conjuncta in nostras fortunas imminebat,
Cic. Phil. 5, 7, 20; Liv. 30, 28, 9:in alterius ducis exercitusque opprimendi occasionem imminebat,
id. 25, 20, 5:huc imminet: om nes Dirigit huc sensus,
Verg. Cul. 89:alieno imminere,
Sen. Ep. 2 fin.:rebus,
Tac. A. 16, 14:quod imminere emptioni publicanos videbat,
Suet. Aug. 24:peritus rerum popularium imminensque ei potestati,
Liv. 3, 51, 9:spei majoris honoris,
id. 4, 25, 9:occasioni alloquendi regem,
Curt. 5, 11:exitio conjugis,
Ov. M. 1, 146:Verres avaritia semper hiante atque imminenti fuit,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134.—Transf. (acc. to I. B.), to be near at hand, to impend.1.In gen.:2.sunt qui ea, quae quotidie imminent, non videant,
Cic. Cat. 1, 12, 30:mors, quae propter incertos casus quotidie imminet,
id. Tusc. 1, 38, 91.—In partic., to threaten by nearness, to be imminent:periculum, quod imminere ipsi portenderetur,
Suet. Claud. 29:periculum ambobus,
id. Tit. 9:imminentes undique insidiae,
id. Caes. 86:discrimina undique,
id. Tib. 25:summum discrimen,
Quint. 8, 4, 22:bellum,
id. 12, 1, 43:taedio praesentium et imminentium metu,
Suet. Vit. 15. -
15 inmineo
immĭnĕo ( inm-), ēre, v. n. [in-mineo], to project over or towards a thing, to bend or lean towards, to hang down over, overhang (syn. impendeo).I.Lit. (mostly poet.):B. 1.collis plurimus urbi Imminet,
commands, Verg. A. 1, 420; cf.:imminens prope ipsis moenibus tumulus,
Liv. 29, 35, 7:imminens villae tua pinus esto,
Hor. C. 3, 22, 5:candida populus antro Imminet,
Verg. E. 9, 41:aër his,
Ov. M. 1, 52:caelumque quod imminet orbi,
id. ib. 2, 7:scopulus aequoribus,
id. ib. 4, 525:apex collis subjectis arvis,
id. ib. 7, 779:nemus desuper,
Verg. A. 1, 165:arbos,
Ov. M. 4, 459:imminet e celsis audentius improba muris Virgo,
Val. Fl. 6, 681; Quint. 11, 3, 130:choros ducit Venus imminente luna,
shining overhead, Hor. C. 1, 4, 5: cum ageretur togata, simulans, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: Huic vitae tuae, etc., bending or turning towards, Cic. Sest. 55, 118; cf.:gestu omni imminenti,
bent towards him, id. de Or. 2, 55, 225.—In gen. (rare):2.imminet hic, sequiturque parem, similisque tenenti Non tenet,
Ov. M. 7, 785:tergo fugacis,
id. ib. 1, 542:carcer imminens foro,
adjoining, Liv. 1, 33, 8:imminentia muro aedificia,
id. 2, 33, 7.—In partic. (like impendere and instare), in an inimical sense, to threaten, menace, by nearness or commanding position (class.):II.nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeeo,
Cic. Off. 3, 11, 46; cf.:Carthago imminere jam fructuosissimis insulis populi Romani videbatur,
id. Agr. 2, 32, 87:certior sum factus, Parthos... Ciliciae magis imminere,
id. Att. 5, 20, 2:imminent duo reges toti Asiae,
id. de Imp. Pomp. 5, 12:circum insulas Italiae inminentes,
Liv. 21, 49, 1:Mithridates Italiae quoque,
Vell. 2, 18, 4:Parthi Latio,
Hor. C. 1, 12, 53:Germaniae et Britanniae,
Suet. Calig. 19:bello subegit gentem rebus populi Romani imminentem,
Cic. Rep. 2, 20:instabat agmen Caesaris atque universum imminebat,
Caes. B. G. 1, 80 fin.:imbrium divina avis imminentŭm,
Hor. C. 3, 27, 10:turris ingens inminebat,
Liv. 21, 7, 7; 21, 11, 10:inminentes tumuli,
id. 3, 7, 2. —Trop. (class.).A.To strive eagerly ofter a thing, to be eager for, to long for, be intent upon:B.hujus mendicitas aviditate conjuncta in nostras fortunas imminebat,
Cic. Phil. 5, 7, 20; Liv. 30, 28, 9:in alterius ducis exercitusque opprimendi occasionem imminebat,
id. 25, 20, 5:huc imminet: om nes Dirigit huc sensus,
Verg. Cul. 89:alieno imminere,
Sen. Ep. 2 fin.:rebus,
Tac. A. 16, 14:quod imminere emptioni publicanos videbat,
Suet. Aug. 24:peritus rerum popularium imminensque ei potestati,
Liv. 3, 51, 9:spei majoris honoris,
id. 4, 25, 9:occasioni alloquendi regem,
Curt. 5, 11:exitio conjugis,
Ov. M. 1, 146:Verres avaritia semper hiante atque imminenti fuit,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134.—Transf. (acc. to I. B.), to be near at hand, to impend.1.In gen.:2.sunt qui ea, quae quotidie imminent, non videant,
Cic. Cat. 1, 12, 30:mors, quae propter incertos casus quotidie imminet,
id. Tusc. 1, 38, 91.—In partic., to threaten by nearness, to be imminent:periculum, quod imminere ipsi portenderetur,
Suet. Claud. 29:periculum ambobus,
id. Tit. 9:imminentes undique insidiae,
id. Caes. 86:discrimina undique,
id. Tib. 25:summum discrimen,
Quint. 8, 4, 22:bellum,
id. 12, 1, 43:taedio praesentium et imminentium metu,
Suet. Vit. 15.
См. также в других словарях:
down — down1 W1S1 [daun] adv, prep, adj ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(to a lower position)¦ 2¦(in a lower place)¦ 3¦(to lie/sit)¦ 4¦(along)¦ 5¦(south)¦ 6¦(somewhere local)¦ 7¦(river)¦ 8¦(fastened to a surface)¦ 9¦(less)¦ 10¦(losing)¦ … Dictionary of contemporary English
down — down1 W1S1 [daun] adv, prep, adj ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(to a lower position)¦ 2¦(in a lower place)¦ 3¦(to lie/sit)¦ 4¦(along)¦ 5¦(south)¦ 6¦(somewhere local)¦ 7¦(river)¦ 8¦(fastened to a surface)¦ 9¦(less)¦ 10¦(losing)¦ … Dictionary of contemporary English
down — I [[t]da͟ʊn[/t]] PREPOSITION AND ADVERB USES ♦ (Down is often used with verbs of movement, such as fall and pull , and also in phrasal verbs such as bring down and calm down .) 1) PREP To go down something such as a slope or a pipe means to go… … English dictionary
down — 1 /daUn/ adverb 1 from above towards a lower place or position: David bent down to tie his shoelace. | The sun beat down on their heads all day long. 2 at a lower place or position than usual: You can t cross here, the bridge is down. 3 at or… … Longman dictionary of contemporary English
Bent out of Shape — Bent out of Shape … Википедия
Bent Out of Shape — Album par Rainbow Sortie 24 août 1983 Enregistrement De mai à juin 1983 aux Sweet Silence Studios, Copenhague, Danemark Durée 40 min 25 s Genre … Wikipédia en Français
Down to Earth (Rainbow album) — Down to Earth Studio album by Rainbow Released 28 July 1979 Recorded … Wikipedia
Down to Earth (Rainbow) — Down to Earth Album par Rainbow Sortie septembre 1979 Enregistrement Château Pelly de Cornfeld (France) Durée 35:55 Genre Hard Rock, Heavy metal Prod … Wikipédia en Français
bent — n. inclination, tendency; aptitude, natural talent; partiality, fondness adj. inclined; corrupt; crazy; gay, homosexual; determined bend n. curve, kink; knot, mat v. make curved; lean down; tilt; surrender; invert, turn over … English contemporary dictionary
Bent-over row — A bent over row (or barbell row) is a weight training exercise that targets a variety of back muscles. Which ones are targeted varies on form. The bent over row is often used for both bodybuilding and powerlifting. It is a good exercise for… … Wikipedia
BENT, Jeffery Hart (1780-1852) — first judge in Australia the son of Robert Bent and elder brother of Ellis Bent (q.v.), born in 1780, was educated at Mr Barnes s school, Manchester, and at Trinity College, Cambridge, where he graduated B.A. in 1804, and M.A. in 1807. In volume… … Dictionary of Australian Biography